Babydekentje, Auto(otje) en nog meer freubels

Hallo allemaal, daar was ik weer een keer........
Weinig geblogd betekent niet dat ik heb stilgezeten, hieronder een babydekentje dat ik gehaakt heb voor Jason Dion, het in juli geboren zoontje van Kimmie.

 

Verder haakte ik op een Zondagmiddag deze tissuebox cover, en deed hem cadeau aan mijn tante.


 

Daarna besloot ik om ook nog een klein covertje te maken voor papieren zakdoekjes.
Met dit als resultaat, het was even een gepuzzel hoe ik de opening moest maken om de zakdoekjes erin te kunnen doen.
Bij een tissuebox is er namelijk geen gehaakte onderkant nodig.
Ik liet het zakdoekhoesje aan een creatieve bewoonster op mijn werk zien, ze vond  hem zo mooi, dat ik hem haar maar gegeven heb.

 

En dan hier eindelijk een foto van mijn gele Ferrari,  wat is ie mooi hé ?
Hij rijd als een tierelier en heeft genoeg power om als eerste bij groen licht weg te kunnen scheuren, kijk en daar hou ik van !!!

 

Een vriendin van mijn moeder was jarig en ik had geen leuk kaartje, dus maakte ik snel onderstaand kaartje. Ik vond hem zo vrolijk dat kaartje nummer twee meteen volgde.

 

Mijn moeder wilde Kimmie ook graag wat geven voor de geboorte van haar zoontje, dus gingen wij na een bezoek aan de longarts meteen even door de stad in.
Daar kochten we dit stoere vestje/jasje.
Nu nog een beetje te groot voor hem, maar daar groeit zo'n flinke vent in no time in.

 

Deze foto maakte ik alweer een tijdje geleden, het zijn kopjes van voor de oorlog.
Mijn moeder had ze in de kast staan en ik had ze gek genoeg nog nooit gezien.
Ik ben er helemaal weg van !

 

Deze pannelappen werden bij mijn ma uit haar linnenkast getoverd, ook nooit eerder gezien.
De bovenste zijn door iemand anders gehaakt de onderste ooit eens door mijn moeder.
Ik mocht ze hebben en ze zijn al meteen in gebruik genomen.



Verder kan ik vertellen dat het met mijn moeder buitengewoon goed gaat.
Ze is zelfs met mijn broer en zijn gezin naar Beieren op vakantie geweest.
Helaas horen we de laatste tijd om ons heen zoveel nare verhalen van mensen die getroffen zijn door kanker, en dan hoop je des te meer dat mijn moeder nog even door mag gaan met haar leventje zoals het nu gaat.